منع مصرف گیاه علف خرس و بارداری را تهدید کردن
منع مصرف گیاه علف خرس و بارداری را تهدید کردن در سایت جسارت
علف خرس و بارداری , گیاه علف خرس , خواص گیاه علف خرس , علف خرس , علف خرس چیست؟ , درخت علف خرس
منع مصرف گیاه علف خرس و بارداری را تهدید کردن
در این مطلب از سایت جسارت به منع مصرف گیاه علف خرس و بارداری را تهدید کردنمی پردازیم. امیدواریم این مطلب مورد توجه شما سروران گرامی قرار گیرد
فارسى من خرس گیاه است ، به علف خرس هم مى گویند، عربى من حشیشه الدب مى باشد. من یک گیاه علفى هستم که بیشتر در، گیلان مى رویم ، برگهاى من در قسمت پایین ساقه بیضى ساده ، و نامساوى است
علف خرس و بارداری
نام فارسی: علف خرس نام علمی: Arctostaphylos uva-ursi (L.) Spreng نام انگلیسی: Ericaceae نام‌های دیگر: Arberry, Bearberry, bear’s Grape, Mountain Box, Red Bearberry, Upland Cranberyy معرفی گیاه : گل‌های گیاه علف خرس به صورت ۳ تا ۱۲ تایی درون دستجات کوتاه، انتهایی و آویزان قرار دارند. این گیاه با دانه‌های انعطاف‌پذیر، خزنده، به رنگ قرمز قهوه‌ای و به طول تا ۱/۵ متر می‌باشد. برگ‌های علف خرس متناوب، چرمی و قاشقی بوده، دارای حاشیه کامل و کمی برگشته و دمبرگ کوتاه هستند. برگ‌های آن بسیار تلخ و قابض، از Vaccinium macrocarpon به واسطه رگبرگ‌های شبکه‌ای و نقطه‌های غیر غده‌ای سطح زیرین برگ‌ها قابل تشخیص هستند.
برگهاى قسمت فوقانى ساقه من مرکب باز 7 تا 13 برگچه باریک و نوک تیز است ، و همین اختلاف شکل برگهاى فوقانى و تحتانى ، بهترین راه تشخیص گیاه من است .
گیاه علف خرس
رویشگاه : این گیاه از شبه جزیره ایبری در امتداد اروپای مرکزی تا شبه جزیره اسکاندیناوی و از سمت شرق تا سیبری پراکنش داشته، در کوه‌های آلتایی، هیمالیا و آمریکای شمالی نیز یافت می‌شود. فرآورده‌ها : چای علف خرس برای تهیه چای، روی ۲/۵ گرم قطعات خرد شده یا پودر ریز گیاه، آب جوش ریخته شود (یک قاشق چایخوری برابر ۲/۵ گرم گیاه می‌باشد) یا آن که علف خرس را در آب سرد ریخته، سپس سریعاً به دمای جوش رسانده و پس از ۱۵ دقیقه صاف شود. این چای ممکن است حاوی حدود ۳۰ درصد از این گیاه همراه با سایر داروها باشد. در صورت بالا بودن میزان علف خرس در چای، جهت پایین آوردن میزان تانن موجود در آن می‌بایست گیاه را به مدت ۶ تا ۱۲ ساعت در آب سرد خیساند. بخش‌های دارویی : برگ‌های خشک شده و فرآورده‌های حاصل از برگ‌های تازه.
گلهاى من کوچک زرد یا نارنجى است ، و گاهى مایل به قرمز است و به صورت مجتمع با ظاهرى مدور مى باشد، میوه من غلافى و در داخل غلاف فقط یک دانه وجود دارد . مرا به عنوان یک گیاه زینتى مى توان کاشت .
خواص گیاه علف خرس
موارد مصرف و اثرات درمانی علف خرس : تانن‌های موجود در این گیاه قابض بوده، فنول گلوکوزیدها و آگلیکون‌های مربوط که در این گیاه یافت می‌گردند، ضد باکتری هستند. از برگ‌های این گیاه، به ویژه گونه‌های viscida و A.patula به عنوان نوعی عامل سفید کننده پوست استفاده می‌شود. نوعی فرآورده حاصل از این گیاه دارای نوعی اثر پیشگیری از التهاب عود کننده مثانه می‌باشد. اگرچه علف خرس داروی انتخابی جهت مداوای التهاب مثانه نیست، لیکن دارای نوعی اثر احتمالی در پیشگیری از عفونت‌های عود کننده دستگاه ادراری می‌باشد. محققان استفاده از این گیاه را به عنوان نوعی عامل ادرارآور تأیید نموده‌اند. عفونت‌های مجاری ادرار: از این گیاه برای درمان بیماری‌های التهابی مجاری آوران دستگاه ادراری استفاده می‌شود. در طب سنتی این گیاه برای درمان انواع ناراحتی‌های ادراری – تناسلی و مجاری صفراوی به کار برده می‌شود.
منع مصرف گیاه علف خرس و بارداری را تهدید کردن
چون گلهاى من زیبا مى باشد، قسمت مورد استفاده من گل و قسمتهاى هوایى گیاه من است . برگ و قسمتهاى مختلف گیاه من داراى جوهر مازو، صمغ و ماپوئین و یک ماده رنگى است . دانه هاى من داراى روغن قابل استخراج مى باشند. گل من قابض و التیام دهنده جراحات است ، و براى تصفیه خون مفید مى باشد. گلهاى من ملین بوده ، دمکرده 50 در هزار آن براى تقویت معده و روده ها استفراغ اطفال مفید مى باشد، و در استعمال خارجى جوشانده گل و سرشاخه هاى من به کار مى رود.
علف خرس
روش مصرف : این گیاه به صورت خرد شده، پودر شده، عصاره خشک برای تهیه دم کرده یا خیسانده‌های سرد و نیز به صورت عصاره یا اشکال دارویی جامد دارای مصارف خوراکی استفاده می‌شود. موارد منع مصرف : اشخاص مبتلا به اختلالات کلیوی، اختلالات توام با تحریک دستگاه گوارشی و نیز افراد دارای اسیدی نمی‌بایست این گیاه را مصرف نمایند. همچنین علف خرس نباید توأم با ترکیبات اسیدی‌کننده ادرار که موجب کاهش اثر ضد باکتری آن می‌شود، تجویز گردد. زنان باردار، مادران شیرده و کودکان زیر ۱۲ سال نباید از این گیاه استفاده نمایند. اشخاص مبتلا به حساسیت معدی ممکن است در صورت مصرف فراورده‌های حاصل از این گیاه که حاوی مقدار زیادی تانن است، دچار تهوع، استفراغ و معده درد شوند. امکان بروز صدمات کبدی ناشی از مصرف دراز مدت علف خرس به ویژه در کودکان وجود دارد. بیمارانی که از مکمل‌های واجد آهن استفاده می‌کنند، می‌بایست بین زمان مصرف گیاه مزبور و دارو به مدت ۱ تا ۲ ساعت فاصله بیندازند. می‌بایست از مصرف همزمان فرآورده‌های تهیه شده از این گیاه و ترکیباتی که موجب اسیدی شدن ادرار می‌گردند اجتناب گردد. مصرف بیش از حد این گیاه موجب بروز التهاب و تحریک غشاء مخاطی مجاری ادرار و مثانه می‌شود.
