انواع مختلفی از اختلالات اضطراب وجود داشته که بعضی از آنها اختلال هراس و ترس، اختلال وسواس جبری، اختلال تنش‌زای پس از رویداد،
اختلال اضطراب اجتماعی، فوبیا و اختلال اضطراب فراگیر یا منتشر می باشند.
واقعیت این است که درمان اضطراب شامل نوعی روان درمانی که به شما یاد خواهد داد که چطور موقعیت های چالش برانگیز را نوعی دیگر دیده و به آن پاسخ دهید،
تغییرات سبک زندگی و اگر لازم بود درمان دارویی می شود. بعضی اوقات اضطراب ناشی از بیماری دیگری بوده و برای درمان اضطراب باید آن
بیماری را درمان نماید
بهتر است بدانید که بدون توجه به اینکه شما مبتلا به کدام نوع اضطراب هستید، بدانید که درمان به شما کمک می شود.
انواع اختلال اضطراب را بشناسید
چندین نوع شناخته شده اختلال اضطراب وجود دارند، که بعضی از آنها شامل این موارد است :
اختلال هراس (Panic disorder) – این افراد دچار حملات اضطرابی ناگهانی می‌شوند که معمولاً چند دقیقه یا گاهی بیشتر طول می کشد.
این حملات بسیار اتفاقی بوده و طوری رخ می‌دهند که عامل تحریک‌کنندهٔ اصلی مشخص نیست. افراد مبتلا به این نوع اضطراب اغلب جوان
هستند. احساس تنگی و فشردگی در قفسهٔ سینه، تپش شدید قلب، عرق کردن، لرزش، گیجی، احساس از دست‌دادن تعادل،… از علایم آن
هستند، ولی این علایم آنقدر گسترده هستند که افراد فکر می‌کنند دچار سکته قلبی شده‌اند و می‌ترسند که بمیرندو با این علایم آشنایی ندارند.
اختلال وسواس جبری (OCD) – در این حالت فرد افکار یا اعمالی را برخلاف میل خود تکرار می نمایند این بیماری می‌تواند به صورت وسواس فکری
یا وسواس عملی یا هر دو در فرد ظاهرگردد. در وسواس فکری، فرد قادر نیست فکر، احساس یا عقیده‌ای تکراری و مزاحم را از ذهن خود بیرون
کند. افکار وسواسی می‌توانند بسیار ناراحت کننده، وحشت‌آور یا وحشیانه باشد. افکار وسواسی می‌توانند باعث شوند که فرد به سمت عادات
وسواسی گرایش پیدا کند، یعنی عمل یا اعمالی را به طور مکرر انجام دهد (وسواس عملی). مانند شستن مکرر دست‌ها، بالا کشیدن بینی،…
اعمال وسواسی هیچ‌گونه توجیه منطقی ندارندو ناخودآگاه فرد کارهایش را تکرار می کند.
اختلال تنش‌زای پس از رویداد (PTSD) – اختلال تنش‌زای پس از رویداد را به نام سندرم موج انفجار نیز می نامند این حالت مربوط می‌شود
به حادثه‌ای (از قبیل جنگ، تصادفات شدید، سوانح طبیعی،…) که با استرس شدید هیجانی همراه است و شدت آن می‌تواند به هر کسی
آسیب برساند. یک دوم افرادی که دچار چنین استرس شدیدی می‌شوند علایم مربوط به آن را (مانند خوابهای تکراری، خاطراتی مبهم ولی
فراگیرنده، از دست رفتن تعادل و پرخاشگری شدید،…) پس از گذشت حدود سه ماه از دست می‌دهند. هرچه اقدام‌های لازم برای درمان زودتر
انجام گیرد، احتمال ابتلا به اختلال استرس پس از سانحه کمتر می‌شود. در صورتی که این حالت بیش از چند ماه طول بکشد، احتمال این که تا
آخر عمر با فرد باقی بماند بسیار زیاد می شود.
اختلال اضطراب اجتماعی – این نوع ترس در انتهای کودکی یا اوایل نوجوانی شروع می‌شود و ترس و شرمساری از اشتباه کردن، صحبت کردن در
جمع، غذا خوردن، سرخ شدن یا لرزش صدا و… در برابر جمع است و و با خجالت ساده تفاوت دارد. این حالت اضطراب مانع شناخت افراد جدید
می‌شود و باعث انزوا و گوشه گیری می شود.
اختلال اضطراب فراگیر یا منتشر – این حالت در افرادی دیده می‌شود که به‌طور مداوم نگران وقوع اتفاقی هستند. موضوع این نگرانی‌ها می‌تواند
بسیار متنوع و نگران کننده باشد: نگرانی از بیمار شدن فرزندان، نگرانی از مرگ یکی از آشنایان، نگرانی از ته‌گرفتن غذا،… این حالت به مرحلهٔ
مقاومت استرس شبیه است و خطر چندانی ندارد. از علایم آن می‌توان تپش قلب، بی‌قراری، خستگی، بی‌خوابی، تنگی نفس، اختلال در تمرکز و حافظه را نام برد.
ترس های خاص (Specific phobias) – ترس‌های خاص رایج ترین نوع ترس مرضی است که طی آن فرد از مواجهه با بعضی موقعیت‌ها، فعالیت‌ها
یا اشیاء دوری می‌کند، مانند بعضی از حیوانات (عنکبوت، موش، مارمولک،…)، بلندی، دریا، خون، مرگ،… هر چیزی می‌تواند باعث این نوع
اضطراب (که خطر خاصی به دنبال ندارد) بشود. ترس از مکانهای بسته، ترس از اجتماع و ترس از مکانهای باز (که افراد مبتلا به آن از حضور در
فضای باز و پر ازدحام و شلوغ و خروج از محیط منزل خودداری می‌کنند.بهتر است بدانید این اختلال معمولاً در نوجوانی شروع می‌شود، ولی سابقهٔ
آن می‌تواند به دوران کودکی و تجربهٔ اضطراب جدایی در آن زمان برگردد.) از این نوع اضطراب هستند.
علایم ابتلا به اضطراب بشناسید
علایم و نشانه های ابتلا به اختلالات اضطرابی بسته به نوع اختلال متفاوت است، با اینحال عموما شامل برخی از موارد زیر می شود:
داشتن احساس هراس، ترس و تشویش در فرد
داشتن افکار وسواسی غیرقابل کنترل در فرد
بیادآوری مکرر تجربیات ناراحت کننده در فرد مبتلا
داشتن کابوس های شبانه
داشتن احساس ناتوانی
داشتن رفتارهای تشریفاتی، مانند شستن مکرر دست
دست های (پاها) سرد و یا عرق کرده
داشتن تنگی نفس
داشتن تپش قلب
ناتوانی در آرام بودن و لرزش
خشکی دهان در فرد
بی حسی و یا سوزن سوزن شدن دست ها و یا پاها
احساس تهوع
تنش عضلانی
سرگیجه
تنفس عمیق و سریع
احساس خستگی یا ضعف در بدن
بهتر است بدانید شما باید زمانیکه احساس می کنید زیادی نگرانید، احساس افسردگی می کنید، فکر می کنید اضطرابتان با بیماری مرتبط است
و یا به خودکشی فکر می کنید، به پزشک مراجعه کنید.
دلایل ابتلا به اختلال اضطراب را بشناسید
دلیل اصلی اختلالات اضطرابی هنوز مشخص نیست، با این حال اختلالات اضطرابی همانند سایر بیماری های ذهنی حاصل ضعف شخصی، نقص
شخصیت و یا تربیت نامناسب فرد نمی باشد. هرچه دانشمندان بیشتر برروی بیماری های ذهنی تحقیق می کنند، واضح تر می شود که
خیلی از اختلالات ذهنی و روانی ناشی از ترکیب عواملی همچون تغییر در فشار و استرس مغز و محیط است.
مانند سایر بیماری های مغزی، اختلال اضطراب نیز ممکن است بدلیل مشکلات عملکرد مغز در زمینه های ترس و احساسات باشد. استرس
زیاد و عوامل دیگر می تواند باعث ابتلای افراد به اضطراب گرددو نگران کننده است.
چه عواملی خطر اضطراب را افزایش می دهند؟
زن بودن – زنان بیشتری از مردان با ابتلا به این بیماری شناخته شده اند.
رویدادهای کودکی – کودکانی که تحت تجاوز قرار گرفته اند ضربه های روحی دیده‌اند و یا شاهد وقایع ناراحت کننده بوده‌اند، بیشتر در خطر ابتلا
به اختلال اضطراب می باشند.
استرس ناشی از یک بیماری – ابتلا به بیماری خاص و یا جدی باعث نگرانی شدید در رابطه با مواردی همچون درمان و یا آینده تان می شود.
جمع شدن استرس – واقعه ای بزرگ و یا کم کم جمع شدن استرس های کوچک زندگی می تواند محرک ابتلا به استرس باشد. (برای مثال
نگرانی همیشگی برای وضعیت مالی و یا مرگ عزیزان)
خصوصیات شخصیتی – افرادیکه خصوصیات شخصیتی خاصی داشته بیشتر از دیگران در خطر ابتلا به اضطراب قرار دارند.
سابقه خانوادگی اضطراب – افرادیکه در خانواده شان سابقه اختلال اضطراب دارند، بیشتر از دیگران در خطر ابتلا به اضطراب می باشند.
موادمخدر و الکل – مصرف و یا سوءمصرف مواد مخدر و الکل می تواند باعث بدتر شدن اضطراب گردد.
عوارض ابتلا به اختلال اضطراب
ابتلا به اضطراب می تواند باعث ابتلا به سایر بیماری های ذهنی و یا درصورت ابتلا بدتر شدن آنها گردد، این بیماری های شامل:
افسردگی (که اغلب با اختلال اضطراب رخ می دهد)
اعتیاد به موادمخدر
سردرد
دندان قروچه
مشکلات روده ها و دستگاه گوارش
چگونگی درمان اضطراب
قابل ذکر است که دو درمان اصلی برای اختلالات اضطراب رفتار درمانی (روان درمانی) و درمان دارویی بوده و معمولا بیشترین تاثیر را ترکیب هردو
این درمان ها در پی دارد. برای یافتن بهترین شیوه درمان برای شما ممکن است پزشک مجبور به آزمایش چندین شیوه درمانی برروی شما گردد.
روان درمانی
این نوع درمان که به رفتار درمانی، گفتار درمانی و یا مشاوره روانی معروف است شامل صحبت با یک روانشناس و یا روانپزشک برای کمک به
شما در کاهش اضطراب تان، می شود.
درمان رفتار شناختی یکی از موثرترین شکل های روان درمانی برای درمان اختلالات اضطراب می باشد. در طی این درمان شما می توانید
فعالیت هایی که بدلیل اضطراب رها کرده اید را دوباره شروع کرده و کم کم اضطراب شما شروع به بهبود کند.
درمان دارویی
پزشکان از داروهای ضدافسردگی و کاهش دهنده اضطراب برای درمان این مشکل استفاده می نمایند
از اضطراب پیشگیری کنیم
راهی برای پیش بینی دلایلی که باعث اضطراب شما می شود وجود ندارد. اما با رعایت موارد زیر شدت عوامل اضطراب زا را می توانید برروی
خود کاهش دهید:
مصرف محصولات حاوی کافئین همچون قهوه، چای، نوشابه، شکلات و … را کاهش داده و نخورید
از مصرف الکل و مواد مخدر دوری کنید.
زمانیکه حادثه ای ناراحت کننده برای شما اتفاق افتاد، قبل از اینکه تاثیرش برروی شما بیشتر شده و درمانش سخت ترگردد
به پزشک مراجعه فرمایید.
این نکات را به ذهن بسپارید.
اضطراب و عصبانیت بر روی کارکرد عضلات معده اثر میگذارد، بنابراین با آرامش غذا بخورید اگر مبتلا به سوء هاضمه هستید
